ตอนที่ 2
การมาเยือนของตำรวจ
ในคืนนั้นเจนนิเฟอร์นอนไม่หลับ
หล่อนตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยและไม่มีความสุข เมื่อหล่อนไปถึงคลินิกของ
หมอกิบสัน หล่อนมองไปยังห้องพัก มันเกือบจะเต็มแล้ว “ตอนเช้าที่แสนวุ่นวาย”
หล่อนพูดกับตัวเอง ขณะนั้นหล่อนได้ยินเสียงรถของหมอกิบสัน ด้านนอก
เขารีบเข้ามาและเข้าไปในห้องของเขา
3 ชั่วโมงหลังจากนั้น เขาเสร็จจากคนไข้คนสุดท้าย หล่อนได้ยกกาแฟมาให้ 1
แก้ว และตั้งไว้บนโต๊ะของคุณหมอกิบสัน
เขาพูดขอบคุณและหล่อนก็เดินออกไป
“เอ่อ...เดี๋ยวก่อน”
เขาเรียกเธอ
“ผมต้องการหนึ่งคำตอบจากคุณ”
เสียงของเขาฉุนเล็กน้อย
“มีโทรศัพท์โทรเข้ามาหาคุณเมื่อเช้านี้
ประมาณหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว ตอนนั้นคุณยุ่งๆอยู่ ผมตอบมันไป”
“โอ้
มันคือใคร”
“ขอผมดูก่อน
ผมเขียนมันไว้ที่ไหนสักแห่ง” เขาเริ่มหากระดาษบนโต๊ะของเขา “หล่อนบอกว่า
หล่อนเป็นเพื่อนของน้องชายคุณ”
“น้องชายฉัน?
แต่ทำไมหล่อนต้องการฉัน?”
“อ่ะ
นี่!” เขาให้กระดาษแก่เจนนิเฟอร์มาหนึ่งแผ่น
บนนั้นมีชื่อว่า เวนดี้
“หล่อนไม่ได้ทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้
หล่อนจะโทรหาคุณอีกครั้งที่บ้าน”
เจนนิเฟอร์มองไปยังชื่อ
เวนดี้? เวนดี้คือใคร หล่อนถามตนเอง
“ขอบคุณ
หมอกิบสัน” หล่อนกล่าว
“และบอกหล่อนว่าอย่าโทเข้ามาระหว่างผ่าตัด”
“ฉันขอโทษมันจะไม่เกิดขึ้นอีก”
เจนนิเฟอร์อยากจะอธิบายว่าหล่อนไม่รู้จักเวนดี้ แต่หล่อนเลือกที่จะไม่อธิบาย
ครู่หนึ่ง
หมอกิบสันบอกลาหล่อนและเจนนิเฟอร์ก็อยู่คนเดียว หล่อนรูจักเพื่อนของริชาร์ดน้อยมาก
แต่ไม่มีใครชื่อเวนดี้ แต่ริชาร์ดเปลี่ยนแฟนบ่อยเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้า
เจนนิเฟอร์จำชื่อพวกหล่อนได้ไม่หมด
ก่อนจะหมดวัน
เจนนิเฟอร์มาถึงที่พักของหล่อนและขึ้นบนบันได หล่อนได้ยินเสียงมาจากด้านบน
ผู้ชายสองคนยืนด้านนอกประตู หนึ่งคนจากในนั้นเดินเข้ามาหาหล่อน “มิสวอลตัน?”
เขาถาม “ผมชื่อ ดีเทคทีฟ บาร์เร็ท ผมอยากจะถามอะไรคุณนิดหนึ่งได้ไหม
เราเข้าไปข้างในได้ไหม?”
หล่อนไขกุญแจและเปิดประตู
พวกเข้าเข้ามาข้งในและนั่งลง
“เกี่ยวกับคุณริชาร์ด
วอลตัน ผมคิดว่าเขาเป็นน้องชายของคุณ”
บาร์เร็ทเริ่ม
เขาพูดอย่างนิ่มนวลแต่น้ำเสียงหนักแน่น
เยือกเย็นและไม่เป็นมิตร ดวงตาสีฟ้าไม่มองมายังใบหน้าของเจนนิเฟอร์
“คุณเจอเขาครั้งสุดท้ายเมื่อไร?”
เจนนิเฟอร์บอกเขา
“และก่อนหน้านั้น”
“ฉันไม่แน่ใจ
ประมาณ 3 หรือ 4 สัปดาห์ที่แล้ว”
ดวงตาสีฟ้ายังคงมองหล่อน
หล่อนเริ่มรู้สึกอึดอัด
“คุณไม่ได้เจอเขาตอนวันหยุดที่ผ่านมา
อย่างนั้นเหรอ?”
“ไม่”
“พยายามนึกหน่อย
เขามาที่นี่เมื่อวันเสาร์ที่แล้วในตอนเย็น”
“ไม่”
“คุณแน่ใจนะ”
“ค่ะ
แน่นอน ฉันแน่ใจ”
เสียงของบาร์เร็ทเริ่มดังขึ้นเล็กน้อย
“คุณไม่ได้เจอเขาในที่อื่นๆ
ที่สนามบิน?”
“ไม่
ฉันไม่ได้เจอเขาเกือบ 1 เดือนแล้ว ฉันบอกคุณ
จนกระทั่งเมื่อคืนฉันหมายถึง.......”
“เมื่อคืน”
บาร์เทพูดตามเธอ
“บอกเรามาเกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืนนั้น
คุณพาผู้ชายคนหนึ่งไปโรงพยาบาล จากร้านอาหารแม๊กซิม”
“ใช่”
“เพื่อนของคุณ?”
“ฉันไม่เคยเห็นเขาเลยในชีวิต
เขาล้มลงและได้รับบาดเจ็บ พวกเขาพูดกับว่า เขาหัวใจไม่ดี
ดังนั้นฉันจึงพาไปโรงพยาบาล ก็แค่นั้น”
“คุณไม่เคยเห็นเขามาก่อน?
คุณแปลกมาก มิสวอลตัน” บาร์เร็ทมองหล่อนด้วยความรอบคอบ “คุณไม่รู้ว่าเขาคือ
มิสเตอร์ โจว์ เคลลี่ เจ้านายของน้องชายคุณ”
“ไม่
ฉันไม่รู้”
“จริงเหรอ
คุณไม่รู้จักเขา แปลกมาก หรือคุณไม่คิด?”
คำถามทั้งหมด
หล่อนเริ่มรู้สึกโกรธมากในตอนนี้ หล่อนยืนขึ้นและเดินผ่านบาร์เร็ทไป
“นี่ดีเทคทีฟ
บาร์เร็ท ฉันเหนื่อย ทั้งหมดมันคืออะไร คุณต้องการให้ฉันตอบคำถามของคุณ
และคุณไม่ได้บอกฉันว่าทำไม เกิดอะไรขึ้น ฉันอยากรู้ว่าริชาร์ดมีปัญหาอะไร”
บาร์เร็ทกำมือของเขา
“ทั้งหมดถูกต้อง เข้าใจง่ายนี่!”
เขายิ้มให้เล็กน้อย
แต่สายตายังคงเยือกเย็นและมองไปยังเจนนิเฟอร์ด้วยสายตาแข็งกร้าว
นักสืบกระซิบบางอย่างกับบาร์เร็ทด้วยความรวดเร็ว แล้วบาร์เร็ทก็เดินไป
“น้องชายคุณ
คุณรู้อะไรเกี่ยวกับแฟนเข้าบ้างไหม?”
“แฟนของเขา?”
“ใช่
เวนดี้ เขาทำงานกับหล่อนที่โจว์ เคลลี่”
เวนดี้! โทรศัพท์ลึกลับที่โทรมาที่คลินิกเมื่อเช้านี้! เจนนิเฟอร์พยายามซ่อนความแปลกใจของเธอ
มองไปยังบาร์เร็ทอีกครั้งแล้วก็ผู้ชายอีกคน แล้วหล่อนก็พูดด้วยเสียงดังว่า
“ริชาร์ดไม่ได้พูดกับฉันเกี่ยวกับแฟนของเขา”
“เขาบอกคุฯเกี่ยวกับเวนดี้
ผมมั่นใจ พวกเขาเป็นกันเองมาก พวกเขาทั้งสองไปเยอรมันด้วยกัน”
เขาหันไปยังผู้ชายอีกคน “สัปดาห์ที่แล้วรึเปล่า?”
นักสืบคนที่สองเคลื่อนเข้ามาใกล้เล็กน้อยและกระซิบกับบาร์เร็ทอย่างรวดร็ว
“หล่อนไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณควรจะอธิบายมันกับเธอ”
บาร์เร็ทหันไปทางเจนนิเฟอร์อีกครั้ง
“เรากำลังหาเครื่องประดับที่ถูกขโมยไปจากเยอรมัน
และเราเชื่อว่าน้องชายของคุณรู้บางอย่างเกี่ยวกับมัน คุณไม่ชอบสิ่งนี้ มิสวอลตัน
แต่น้องชายของคุณทำงานผิดกฎหมาย ขโมย วันหนึ่งเขาจะพบว่าตัวเองมีปัญหา”
“แต่น้องชายฉันตกงานเมื่องาน
เขาบอกฉันเมื่อคืน ดังนั้นเขาไม่ได้ทำงานให้ผู้ชายคนนี้อีกต่อไป”
บาร์เร็ทยิ้ม
“บางทีเขาอาจจะไป...หรือบางทีเขาต้องให้ผู้คนคิดว่าเขาไม่ได้ทำงานให้กับเคลลี่”
เขาไป “ถ้าคุณไม่อยากเจอน้องชายของคุณในคุก บอกให้เขาอยู่ห่างๆจากเคลลี่ แลผู้หญิงสวยๆ
เช่น เวนดี้”
เจนนิเฟอร์มองไปยังเขา
และไม่ได้พูดอะไร
บาร์เร็ทยืนขึ้น
เขามองไปยังผู้ชายอีกคน และเขาทั้งสองก็ไปยังประตู
เจนนิเฟอร์ตามไปและเปิดประตูให้แก่พวกเขา
“ฝันดี
มิสวอลตัน ขอบคุณที่คุณช่วย”
พวกเขาเดินไปยังบันไดขั้นบนสุด
เจนนิเฟอร์รอไม่นานแล้วเข้ามาด้านในและปิดประตู
โอ้
ริชาร์ด หล่อนคิด เกิดอะไรขึ้น? เธอทำอะไรอยู่? ทำไมไม่อยู่แก้ปัญหา?
หล่อนโทรไปยังแฟลตของริชาร์ด
แต่ไม่มีคำตอบ ดังนั้นหล่อนจึงเข้านอนและเครียดทั้งคืนเกี่ยวกับน้องชายของเธอ
วันต่อไป
เป็นวันเสาร์ หล่อนทำงานเฉพาะในตอนเช้า เมื่อหมอกิบสันผ่าตัดเสร็จ
หล่อนกลับบ้านเพื่อกินข้าวเที่ยง
หลังจากนั้นหล่อนตั้งใจจะไปหาริชาร์ดที่แฟลตและถามเขา
แต่เมื่อหล่อนไปถึงแฟลตโทรศัพท์ของหล่อนก็ดังขึ้น
เธอวิ่งเข้าไปในห้องและตอบโทรศัพท์
“สวัสดี
นี่คุฯเจนนิเฟอร์ วอลตันรึเปล่า?” ใครคนหนึ่งถามมันเป็นเสียงของผู้หญิง
“ใช่
เจนนิเฟอร์ นั่นใครพูด?”
ผู้ที่โทรมาเงียบไปครู่หนึ่งแล้วก็พูดว่า
“คุณไม่รู้จักฉัน แต่ฉันเป็นเพื่อนของน้องชายคุณ ตอนนี้คุณว่างไหม? ฉันอยากพบคุณ
มันสำคัญมาก” หล่อนมาเร็วมาก
“ฉันรอคุณที่มุมของแฟลตคุณ
ฉันขึ้นไปด้านบนได้ไหม? ฉันจะไปถึงที่นั่นใน 3 นาที” แล้วหล่อนก็วางสายลง
เจนนิเฟอร์รอที่ประตู
เมื่อหล่อนมาถึง เจนนิเฟอร์มองหล่อนด้วยความประหลาดใจ หล่อนจำหน้าได้
คือผู้หญิงคนนั้นที่ร้านแม๊กซิม แต่วันนี้ไม่มีต่างหูทอง
ผู้หญิงคนนั้นยังแปลกใจ
“ฉันเห็นคุณที่ร้านแม๊กซิม เมื่อคืนวันพฤหัสบดี” หล่อนพูด “คุณพาโจว์
เคลลี่ไปโรงพยาบาล คุณคือเจนนิเฟอร์พี่สาวของริชาร์ใช่ไหม?”
“ใช่”
เจนนิเฟอร์พูด เธอมองไปยังผู้ที่มาเยือนเธอ และเริ่มสนทนาร่วมกัน
“และคุณคือ
เวนดี้”
“ใช่”
ผผู้หญิงคนนั้นพูด
เจนนิเฟอร์ยืนด้านหลังและผู้หญิงคนนั้นก็เข้ามาด้านใน
พวกเธอนั่งลงและเจนนิเฟอร์มองไปยังผู้หญิงคนนั้นอย่างเย็นชา
หรือว่านี่คือแฟนของริชาร์ด คนที่ทำงานผิดกฎหมาย โจว์ เคลลี่
หล่อนมีใบหน้าเล็กที่สวยงามแต่ดูไม่มีความสุขมากๆ แต่เจนนิเฟอร์ไม่ค่อยชอบหล่อน
“คุณต้องการพบฉันเกี่ยวกับอะไร?”
หล่อนถาม
“มันอธิบายยาก”
ผู้หญิงคนนั้นเริ่ม เธอมองอย่างไม่มีความสุขไปยังใบหน้าไม่เป็นมิตรของเจนนิเฟอร์
“คุณเหมือน
ริชาร์ดบอกฉันเกี่ยวกับคุณ เขาบอกว่าคุณใจดีมาก...คุณช่วยเหลือเขาเสมอ
เขาให้เบอร์โทรศัพท์ของคุณมาแก่ฉัน และพูดว่า...” หล่อนหยุดพูด และเจนนิเฟอร์รอ
“เขาพูดว่าฉันสามารถขอความช่วยเหลือจากคุณได้”
เจนนิเฟอร์ยิ้มให้กับตัวเอง
พี่สาวคนโตใจดีเสมอ หล่อนคิด หล่อนมองไปยังผู้หญิงคนนั้น ใบหน้าดูกังวล
“ดี
ต่อไป แล้ว.....” หล่อนพูดด้วยท่าทางใจดีกว่าเดิม “บอกฉันเกี่ยวกับมันมาให้หมด
ฉันหวังว่าริชาร์ดจะไม่ตกอยู่ในปัญหา”
“คุณเห็นฉันทำงานให้กับโจว์
เคลลี่” เวนดี้เริ่ม หล่อนพูดนานมากและเจนนิเฟอร์ก็ฟังด้วยความรอบคอบ
นี่คือเรื่องรวของเวนดี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น